بررسی رابطه توده بدنی و نتایج بارداری در خانمهای مراجعه کننده به درمانگاههای بهداشتی شهر لار در سال ۱۳۸۷

مقدمه: اضافه وزن و چاقی در دوران بارداری ممکن است به عنوان یک مسئله غیرطبیعی قلمداد شود و می­تواند باعث افزایش خطرات بارداری در مادر و نوزاد شود. این مطالعه با هدف بررسی اثرات توده بدنیمادر بر مادر و نوزاد صورت گرفت.   روش کار: این مطالعه مقطعی توصیفی تحلیلی در سال 1387روی 272 مادر باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی لار که با روش نمونه­گیری تصادفی انتخاب شدند، انجام شد. ابزارگردآوری داده­ها پرسشنامه­ای دو قسمتی بود که به شکل مصاحبه تکمیل شد. قسمت اول پرسشنامه حاوی اطلاعات جمعیت­­شناسی و قسمت دوم سوالاتی در مورد عوامل خطر مرتبط با اضافه وزن در مادران بود. قد و وزن مادر در دو مرحله اندازه­گیری و شاخص توده بدنی مادر در ابتدا و انتهای بارداری تعیین شد. وزن نوزادان پس از تولد در بیمارستان اندازه­گیری و ثبت شد. داده­ها با نرم­افزار spss (نسخه 11) با روش­های آمار توصیفی و آزمون آماری تی مستقل تحلیل شد.   یافته­ها: میانگین اولین توده بدنی 4/23 و آخرین توده بدنی 3/28% بود. 3/74% خانم­ها اولین بارداری را تجربه می­کردند. با افزایش توده بدنی مادران وزن زمان تولد نوزاد کاهش یافت (01/0 < p). 26 نفر (6/5 درصد) مادران از ابتدا دچار اضافه وزن بودند و 6/35 (105 نفر) در دوران بارداری توده بدنی بالای حد طبیعی داشتند. نتیجه­گیری: زنان چاق و یا دارای اضافه وزن بیش از حد در طی بارداری نیاز به مشاوره و پیگیری خاصی در دوران بارداری و حین زایمان دارند. مراقبین بهداشتی باید از مشکلات اضافه وزن آگاه باشند و آموزش­های لازم را به مددجویان ارائه دهند.